แต่แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าตัวเองนั้นต่ำต้อยเกินอาจเอื้อมดึง ‘สัภยา’ ลงมาชิดใกล้ ทว่าให้ตัดใจ ‘คารม’ ก็ไม่อาจทำได้เช่นกัน แต่สังคมไม่ได้กำหนดที่ให้คนอย่างเขายืน ชายหนุ่มจึงยอมทำทุกทางแม้ความผิดร้ายแรง ทำเรื่องผิดกฎหมาย ใช้ชีวิตแบบไม่มีหัวใจ ทำตัวเองให้เป็นใหญ่ในหมู่คนเลว เพื่อดิ้นรนหาหนทางจะเผยอผยองขึ้นไปเทียบข้างเธอ
หากเปรียบความดีและความเลวเป็นถนนคนละสาย ปลายทางที่เขาและเธอจะได้บรรจบ ช่วงเวลาที่จะได้อยู่เคียงข้าง... จึงอยู่ห่างไกลเหลือเกิน
เสน่หาตราใจ
แสดงความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น